27. judaizm i religie powiązane (hebrajczycy, izrael, kabała, karaimi, mandaizm, mozaizm, palestyna, samarytanie, żydzi) oraz ringatu

27. 8. 3. śmierć, nieśmiertelność (cz 1)

 

w jerycho (ok 6000 pne) znaleziono pochówki pod podłogami domów oraz komorę z siedmioma czaszkami bez szczęk z częściami twarzowymi pokrytymi gipsem i muszlami ślimaków morskich w oczodołach. 

przedmiotem apokalipsy sedracha była rozmowa z bogiem o śmierci. 

samael (anioł śmierci) jest wykonawcą wyroków śmierci wydanych przez boga (kabała). 

archanioł gabriel jest aniołem śmierci. 

sariel jest życzliwym aniołem śmierci. 

abaddon to spersonifikowana śmierć, grób. 

gołąb kojarzy się z duszą zmarłego. 

kapary cierniste: "i pękać będą kapary, bo zdążać będzie człowiek do swego wiecznego domu" (księga koheleta) - symbol ludzkiej kondycji, ich nagle pękające dojrzałe owoce mogą być kojarzone z niespodziewaną śmiercią człowieka. 

śmierć to utrata ducha (księga koheleta). 

śmierć weszła na świat przez zawiść diabła, który skutecznie kusił adama i ewę. diabeł był zazdrosny o pozycję pierwszych rodziców wobec jahwe (midrasz). 

drzewo życia rosło w raju, jego owoce zapewniały nieśmiertelność. adam zjadłszy owoce z drzewa poznania dobra i zła złamał zakaz boga i został wygnany z raju, by nie zjadł owoców z drzewa życia i nie stał się nieśmiertelny (księga rodzaju). 

przekleństwo rzucone przez boga na adama: w pocie oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty, bo prochem jesteś i w proch się obrócisz (księga rodzaju). 

gdy adam śmiertelnie zachorował, zgromadził przy sobie całe potomstwo (30 synów i 30 córek) i opowiedział im historię swojego upadku. gdy umarł przybył bóg wraz ze wszystkimi aniołami i rozkazał im pochować adama wraz z niepogrzebanym ablem w ogrodzie eden, z którego został zaczerpnięty proch, z którego adam został stworzony. gdy umarła ewa jej ciało zostało przeniesione do grobu przez trzech aniołów (życie adama i ewy). 

za pierwsze zabójstwo uważa się postępek kaina, który zabił swojego brata abla. 

kain i abel byli synami adama i ewy. kain był rolnikiem, a abel pasterzem. kain złożył bogu w ofierze płody ziemne, a abel zwierzęta. bóg przyjął ofiarę abla, na ofiarę kaina nie chciał patrzeć, co zasmuciło kaina. bóg zwrócił się do kaina pytając, dlaczego jego twarz jest ponura, gdyby postępował dobrze twarz byłaby pogodna. „rzekł kain do abla, brata swego: „chodźmy na pole”, a gdy byli na polu kain rzucił się na swego brata i zabił go”. bóg zapytał kaina: "gdzie jest brat twoj abel?". kain odpowiedział "nie wiem, czyć jestem stróżem brata mego?". bóg potępił czyn kaina mówiąc że krew jego brata woła do boga z ziemi, i sprawił, że ziemia nie rodziła dla kaina i stał się on tułaczem. kain skarżył się, że kara jest zbyt ciężka, gdyż każdy kto go spotka będzie mógł go zabić. bóg odpowiedział, że każdy kto by go zabił poniósłby siedmiokrotną pomstę, aby do tego nie dopuścić oznaczył kaina piętnem, aby każdy mógł go rozpoznać. kain zamieszkał w kraju nod, położonym na wschód od edenu (księga rodzaju). 

kain został zabity przez pomyłkę z łuku przez swojego prawnuka lamecha (midrasz). 

samael, anioł śmierci, zatrzymał rękę abrahama, gdy ten chciał zabić izaaka w ofierze bogu (tradycja). 

abraham kupił od efrona hetyty jaskinię makpela w hebronie, aby pochować w niej sarę. później zostali tam pohowani abraham, izaak, rebeka, jakub. 

rachela umarła w podróży wkrótce po urodzeniu beniamina (księga rodzaju). 

bóg zesłał śmierć na era, syna judy, męża tamar, z powodu jego grzesznego życia (księga rodzaju).

Waldemar Mierniczek