27. judaizm i religie powiązane (hebrajczycy, izrael, kabała, karaimi, mandaizm, mozaizm, palestyna, samarytanie, żydzi) oraz ringatu
27. 4. świat podziemny i życie pośmiertne, wędrówka dusz
27. 4. 1. światy
podziemne i pośmiertne, piekło
dumuzi to bóg świata zmarłych, czczony w czasach odstąpienia izraela od kultu jahwe (księga ezechiela).
grzech to wstąpienie w stan nieczystości, jeżeli nie zostanie usunięty, prowadzi do kary w życiu pozagrobowym, np zesłanie do piekła).
karą za złe życie jest odrzucenie od boga i piekło.
ezdrasz zstąpił do piekła, gdzie oglądał katusze grzeszników i spotkał antychrysta (apokalipsa ezdrasza).
jezus, jako bałwochwalca i heretyk, zasłużył na śmierć, został skazany przez rabinów i ukamienowany, a jego ciało powieszono na drzewie i wystawiono na widok publiczny. potem zdjęto go z drzewa i pochowano. nie zmartwychwstał, lecz trafił do piekła, gdzie obok największych wrogów narodu żydowskiego tytusa i balaama cierpiał wieczyste męki we wrzących ekskrementach (talmud).
ziemia rozstąpiła się i pochłonęła koracha, abirama i datana za odstępstwo od mojżesza i aarona (księga liczb).
azazel jest władcą piekła (apokalipsa abrahama).
po śmierci następuje odłączenie się duszy (nefesz) od ciała, dusza zstępuje do szeolu (otchłani), gdzie trwa w stanie braku aktywności. bóg ma w szeolu władzę nad zmarłymi.
po przyjściu mesjasza dusze zostaną uwolnione z szeolu (psalmy).
belial to dawna nazwa szeolu (barton).
morze trzcin (szeol) to miejsce, do którego jahwe wtrąca swoich przeciwników.
szeol to podziemne miejsce, w którym przebywają wszyscy zmarli.
w szeolu prawi i nieprawi czekają na dzień sądu ostatecznego (księga koheleta).
według innej koncepcji szeol to miejsce pobytu zmarłych, pozbawionych wszelkiej radości --istnienia i życia, otchłań, stan zapomnienia, miejsce ciemności. trafiają do niego po śmierci wszyscy ludzie. przebywające w nim istoty są cieniami (refaim) dawnych siebie, niekiedy mogą kontaktować się z istotami żywymi (np saul z samuelem za pośrednictwem wróżki z en-dor), miejsce separacji od boga, miejsce oczekiwania na przyjście mesjasza, sąd ostateczny i zmartwychwstanie prawowiernych żydów.
szeol zawiera cztery obszary:
1 dla prawych, którzy będą wskrzeszeni, ale nie wymagają sądu,
2 dla prawych, którzy zostaną wskrzeszeni, sądzeni i zaakceptowani,
3 dla niegodziwych, którzy będą wskrzeszeni,
4 dla niegodziwych, którzy nie będą wskrzeszeni (księga henocha).
szeol to spersonifikowana śmierć (księga hioba).
słowo szeol oznacza "grób" lub "cmentarz", stan śmierci, krainę w której panuje śmierć i nie ma życia, a nie miejsce wiecznych mąk (judaizm mesjanistyczny).
przeciwstawna koncepcja: szeol to miejsce kary, pośredni stan śmierci. szeol przechowuje dusze na dzień sądu ostatecznego (czasy drugiej świątyni).
według niektórych rabinów szeol to najgłębsze miejsce w piekle, grób, podziemie.
amos prorokował, że izraelitów dosięgnie wyrok boży choćby ukryli się w szeolu (księga amosa).
według wizji ezechiela w szeolu skończyli nieobrzezani (czyli wszyscy, którzy nie zawarli przymierza z panem), pobici mieczem, hufce aszura, elamici, ludy meszek, ludy tubal, edomici, władcy północy, sydończycy, wojsko faraona, faraon.
łono abrahama jest miejscem w szeolu, gdzie po śmierci prawi czekają na dzień sądu (tradycja). np rabin adda bar ahab udał się na łono abrahama (talmud).
abraham będzie siedział przy bramie gehenny (bereshit rabbah).
gehenna to miejsce kary dla potępionych.
upadłe anioły grigori zostały za karę zesłane do gehenny.
grzesznicy w gehennie odpoczywają w czasie szabatu (kabała).
podczas seuda szilit, ostatniego posiłku szabatowego, zwolennicy cadyka słuchali jego nauk, oddawali się medytacji mistycznej, przeciągali ten posiłek, i czas szabatu, gdyż uważali że w czasie jego trwania dusze potępionych uwalniane są od gehenny.
sofoniasz był oprowadzany po zaświatach, przeszedł z ciemnej strony hadesu na stronę abrahama, izaaka, jakuba, enocha, eliasza, dawida (apokalipsa sofoniasza).
abaddon to świat podziemny, otchłań piekielna.
dudael to miejsce, w którym archanioł rafał uwięził azazela związanego za ręce i nogi, miejsce pełne ciemności, zakryte chropowatymi i ostrymi kamieniami (księga henocha).
sitra achra (lewa
strona), to ogół sił przeciwstawnych bogu
i stanowiących przeszkodę na drodze ludzkiego zbawienia, jest efektem cimcum, władają nią samael i lilith. sitra achra nie ma samoistnej mocy sprawczej, działa dzięki
uwięzionym w sobie iskrom boskiego światła (szechinie) kiedy w procesie mesjańskim tikkun nastąpi uwolnienie tych iskier, sitra achra przestanie
istnieć lub (wg innych) przemieni się w świętość (kabała).
Waldemar Mierniczek
Komentarze
Prześlij komentarz