27. judaizm i religie powiązane (hebrajczycy, izrael, kabała, karaimi, mandaizm, mozaizm, palestyna, samarytanie, żydzi) oraz ringatu

27. 8. 2. 3. inicjacja

 

w ósmym dniu po narodzeniu chłopiec jest obrzezany (brit mila) w domu lub w synagodze. mohel dokonuje operacji, sandak trzyma dziecko. w uroczystości (obrzydliwość) biorą udział rodzice, goście, prorok eliasz, dla którego jest wystawiony specjalny fotel. po operacji mohel oznajmia "imię jego w izraelu będzie xxx, syn yyy". w pierwszy piątek po narodzeniu rodzice wydają posiłek (szalom zachar). za synów pierworodnych składany jest okup. matka dziecka jest nieczysta rytualnie przez siedem dni po urodzeniu chłopca i przez czternaście dni po urodzeniu dziewczynki. 

"będziecie obrzezywali ciało napletka na znak przymierza waszego ze mną" „także sługa urodzony w waszym domu lub nabyty za pieniądze”, "nieobrzezany, czyli mężczyzna, któremu nie obrzezano ciała jego napletka, taki człowiek niechaj będzie usunięty ze społeczności twojej; zerwał on bowiem przymierze ze mną" (księga rodzaju). 

sefora udała się z mojżeszem do egiptu. podczas podróży bóg próbował zabić mojżesza. sefora wzięła kamienny nóż i obcięła napletek swojego syna gerszoma i dotykając nim stóp męża wypowiedziała "oblubieńcem krwi jesteś ty dla mnie". bóg odstąpił od mojżesza (księga wyjścia). 

po przejściu rzeki jordan jozue obrzezał całe pokolenie na wzgórzu aralot używając noży z krzemienia (księga jozuego). 

felaszowie praktykują obrzezanie. 

wśród mężczyzn, którzy przystępują do judaizmu obrzezani, usunięcie napletka zastępuje się przekłuciem prącia i upuszczeniem kropli krwi (patologia). 

brit shalom to rytuał wprowadzony przez niektórych rabinów reformowanych i większość rabinów humanistycznych, rytuał powitania bez obrzezania, polegający na nadaniu imienia dziecku płci męskiej i żeńskiej. uroczystość ma charakter świecki i odbywa się przy udziale gości. 

bar micwa to rytuał inicjacyjny, w wyniku którego młody żyd od 13 roku życia staje się dorosłym, gdyż kończy się u niego walka z impulsami, i musi przestrzegać halachy. młodzieniec ma obowiązek wyrecytowania w synagodze fragmentu tory przypadającego na dany dzień, ewentualnie może wygłosić drasz (komentarz). tora jest dla młodego lekarstwem przy zmaganiu się z impulsami. od tej pory młody jest dorosły, pełnoletni wobec prawa, odpowiedzialny przed bogiem za swe czyny, bierze udział w uroczystościach religijnych w synagodze. 

podczas uroczystości chłopcy zakładają tefilin, jedno pudełeczko na czole, drugie na na lewym ramieniu praworęcznych i prawym ramieniu leworęcznych, co oznacza, że chłopiec oddaje się na służbę bożą wolą, czynem i rozumem, otrzymuje torę i modlitewnik od rabina. 

w szabat lub tydzień po bar micwie urządza się przyjęcie kiduszowe. 

bat micwa to obrzęd wejścia w dorosłość dziewczynki, co ma miejsce od 12 lub 13 roku życia. w zaciszu domowym w judaizmie ortodoksyjnym. w 1922 mordechaj kaplan (judaizm rekonstrukcjonistyczny) dla swojej córki judith, zorganizował bat micwę w synagodze z rytuałami jak w bar micwie. 

szawuot to konfirmacja dziewcząt (???) (judaizm reformowany).

Waldemar Mierniczek