27. judaizm i religie powiązane (hebrajczycy, izrael, kabała, karaimi, mandaizm, mozaizm, palestyna, samarytanie, żydzi) oraz ringatu

27. 8. 2. 2. 2. płodność i przyjemność, w tym ciało i wizerunki bogów (cz 4)

maaka, córka talmaja, żona dawida, miała z nim absaloma i tamar. 

absalom był najpiękniejszym mężczyzną w izraelu, nie było na nim skazy od stóp do głów, włosy strzygł raz na rok, bo stawały się zbyt ciężkie, ważyły 200 syklów (2 księga samuela). 

rispa była córką ajji, nałożnicą saula. po jego śmierci król iszbaal oskarżył o współżycie z rispą dowódcę jego armii abnera, co spowodowało przejście abnera na stronę dawida (2 księga samuela). 

w tamar, córce dawida i maaki, zakochał się ej przyrodni brat amnon, udał obłożnie chorego i poprosił, aby tamar sprawowała nad nim opiekę, po czym zgwałcił ją, a później przepędził. jej brat absalom kazał sługom zabić amnona podczas uczty, za co został wygnany na trzy lata. wygłaszanie w synagogach historii o postępku amnona jest zabronione. pod wpływem tej historii zakazano przebywania niezamężnej dziewczynie w jednym pomieszczeniu sam na sam z mężczyzną (naciągane). 

makeda (lub milkis), królowa saby, w poł x w pne odwiedziła salomona w sprawach handlowych, spłodzili menelika i , który jest uważany za pierwszego cesarza etiopii. 

anna żona tobiasza, ojca tobiasza młodszego, sama wychowywała syna, a po utracie wzroku przez tobiasza ojca zarabiała na utrzymanie rodziny (księga tobiasza). 

sara, córka raguela z ekbatany, siedmiokrotnie wychodziła za mąż, a każdy z mężów umierał w noc poślubną zabijany przez asmodeusza. sara modliła się do boga o śmierć. tobiasz przybył do domu jej ojca po zwrot długu, towarzyszył mu sługa azariasz, który namówił go żeby starał się o rękę sary, poradził mu w jaki sposób pokonać demona. raguel zgodził się i kazał zacząć kopać grób. okazało się, że po nocy poślubnej tobiasz nadal żyje, a azariasz okazał się archaniołem rafaelem (księga tobiasza). 

z młodym tobiaszem związany jest zwyczaj unikania kontaktu seksualnego w noc poślubną (lub kilka kolejnych nocy). zwyczaj był stosowany do synodu w kartaginie w 398 r. (tobiaszowe noce). 

król persji achaszwerosz rozgniewał się na swoją żonę waszti i oddalił ją od siebie. ściągnięto najpiękniejsze kobiety mieszkające w królestwie. najładniejsza była żydówka estera. jej stryjeczny brat mardocheusz sprawował wysokie stanowisko na dworze króla. popadł w konflikt z najwyższym urzędnikiem persji hamanem, odmówił złożenia mu pokłonu. haman postanowił zemścić się na wszystkich żydach, wymógł na królu dekret dający mu prawo wymordowania całego narodu. estera udała sie do króla i prosiła o zmianę rozkazu. król wydał ucztę na jej cześć. na uczcie był także haman. król kazał powiesił hamana na szubienicy przygotowanej dla mardocheusza, mardocheusz zajął jego stanowisko, a estera zastąpiła waszti (księga estery). 

uszczegółowienie: mardocheusz usłyszał rozmowę eunuchów bigdana i teresza, którzy planowali zamach na życie króla i doniósł o tym esterze, która poinformowała króla. niedoszłych zabójców schwytano i skazano na śmierć. król nagrodził mardocheusza i powierzył mu służbę na dziedzińcu królewskim. 

uszczegółowienie drugie: haman widząc wściekłość króla padł przed esterą i błagał o darowanie życia, jego majątek przeszedł na mardocheusza i esterę. 

„na zamku w suzie wymordowali i wygubili żydzi pięciuset mężów oraz dziesięciu synów hamana.” „i żydzi będący w suzie (...) zabili trzystu mężów”, „pozostali zaś żydzi po prowincjach żydowskich (...) zabili (...) siedemdziesiąt pięć tysięcy” (księga estery). 

judyta, córka merariego, żona manassesa z betulii, była piękna, bogata, pobożna, pomagała ludziom potrzebującym. holofernes zachwycony pięknością judyty zamierzał ją posiąść. upił się w czasie uczty, a judyta odcięła mu głowę i zaniosła do oblężonej betulii. tam wywieszono ją na murach co spowodowało popłoch w obozie wojsk babilońskich, ich ucieczkę i pogrom przez izraelitów (księga judyty). 

księga ozeasza opisuje doświadczenia miłości i cierpienia po odejściu żony jako inspirację do wyrażenia miłości i smutku boga po opuszczeniu go przez lud izraela. 

ozeasz ożenił się z nierządnicą gomer, którą wykupił z niewoli, gdyż tak kazał bóg. urodziła dwóch synów i córkę, którzy nie byli jego potomkami, gdyż bóg zakazał mu pożycia z małżonką. ich imiona to jizrael, lo-ruchama (córka), lo-ammi. bóg obiecał, że umiłuje ich z całego serca. 

księga ezechiela zawiera alegorię o nierządnicach oholi i oholibie. 

oblubienica, bohaterka pieśni nad pieśniami, to postać alegoryczna. 

pieśń nad pieśniami opiewa miłość salomona i sulamitki (oblubienicy). gdy ukochany zapukał, oblubienica pomyślała, że nie warto ubierać się i brudzić stopy. on włożył rękę przez otwór w drzwiach, ona podała mu dłoń, on zrozumiał, że ma odejść i odszedł. ona zaczęła go szukać, napotkana straż wzięła ją za uliczną prostytutkę i zbiła, odarła z płaszcza i pokaleczyła. w tym czasie on zachwycał się jej urodą. 

chasydyzm zawiera przekonanie że mesjasz pojawi się wtedy, kiedy wszyscy żydzi będa praktykowali judaizm lub go porzucą, stąd odłamy umiarkowane, ascetyczne i skrajnie rozpustne (kazirodztwo, seks pozamałżeński, jedzenie niekoszerne). 

talmudyści zarzucali frankistom praktyki orgiastyczne.

Waldemar Mierniczek