27. judaizm i religie powiązane (hebrajczycy, izrael, kabała, karaimi, mandaizm, mozaizm, palestyna, samarytanie, żydzi) oraz ringatu

 27. 8. 2. 7. 5. literatura (cz 4)

biblia (cz 3)

„księga psalmów” składa się z 150 utworów poetyckich, zawiera lamentacje indywidualne i zbiorowe, hymny pochwalne i dziękczynne, królewskie, mądrościowe, prorockie, pieśni ufności, pieśni pochwalne indywidualne, 

dawid uchodzi za autora 73 psalmów, 

„psalm 1” mówi o tym, że są dwie drogi: dla sprawiedliwych i dla grzeszników. na drogę grzechu wchodzi się ponieważ słucha się złych rad, naśladuje złe sposoby postępowania, dołącza do grzeszników, 

„psalm 2” - mesjanistyczno-królewski, 

„psalm 3” to lamentacja króla dawida, 

„psalm 4” - lamentacja, w której ufność do jahwe dominuje nad skargą, 

„psalm 5” - lamentacja opisująca poranny kult świątynny, 

„psalm 7” - lamentacja osoby niesprawiedliwie oskarżonej, 

„psalm 23”jest zwany pasterskim, gdyż rozpoczyna się od słów "pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego", wyraża ufność w opiekę pana, 

„psalm 24” ukazuje boga jako stwórcę świata, 

„psalm 32” zwany pokutnym, 

„psalm 39”, czyli refleksja na temat życia psalmisty, życie ludzkie uchodzi na skutek jego grzechów, jedynym ratunkiem jest bóg, 

„psalm 42”, w którym psalmista doznaje cierpienia i poczucia opuszczenia przez jahwe, uznaje, że jest to opuszczenie chwilowe, 

„psalm 44” - lamentacja wielu osób, które nie uczyniły nic złego, 

„psalm 45” - pieśń weselna z okazji zaślubin króla, hymn, opis kosztownego stroju narzeczonej, 

„psalm 46”, który mówi, że bóg jest największym źródłem pewności w godzinach prób, 

„psalm 47” wysławiający panowania boga nad ziemią, wezwanie narodów do wysławiania boga, 

„psalm 48” o pięknie syjonu, mieście boga, 

„psalm 49” o mądrości, która może być wyrazem stosunków pomiędzy życiem i śmiercią, co może być nagrodą dla człowieka sprawiedliwego, aby nie trafił do szeolu, 

„psalm 50”to psalm prorocki, bóg oskarża lud o złamanie przymierza i obłudę religijną, jest tylko jeden bóg, który jest zadowolony z ofiar wtedy, gdy składane są przez człowieka spełniającego wolę bożą, 

„psalm 51” - psalm pokutny dawida, który zgrzeszył z batszebą, skierowany do proroka natana, 

„psalm 52” skierowany do "intryganta", psalmista zarzuca mu zgubne pozy i podstępny język, bóg za życia wymierzy mu zasłużoną karę, 

„psalm 54” to lamentacja osoby, która boi się śmierci z rąk ludzi nastających na jej życie, 

„psalm 55” to lamentacja doznającego niewierności ze strony przyjaciół "niechaj żywcem wstąpią do szeolu", 

„psalm 56” traktuje o tym, że bóg obserwuje cierpienie i ból człowieka, odpowiada na jego wołanie i zmusza przeciwników do zaprzestania działań, 

„psalm 57”, w którym psalmista czuje się zagrożony i pragnie, aby bóg stał się jego schronieniem, 

„psalm 58” jest wymierzony we władców świata, którzy czynią pozorną sprawiedliwość i uważają się za bogów, 

„psalm 59” opisuje wydarzenia z życia dawida zanim został królem,

Waldemar Mierniczek