27. judaizm i religie powiązane (hebrajczycy, izrael, kabała, karaimi, mandaizm, mozaizm, palestyna, samarytanie, żydzi) oraz ringatu
27. 9. 6. 1. 3. mordy rytualne (cz 2)
- 1267 - pforzheim - siedmioletnia dziewczynka, gdy pokazano żydom zwłoki, krew zaczęła wypływać z ran, a twarz dziecka pokryły rumieńce,
- potępienie oskarżeń o mordy rytualne przez grzegorza x,
- 1270 - weisenburg, żydzi powiesili za nogi dziecko i ściągnęli z niego krew, rany chłopca krwawiły przez pięć dni po znalezieniu,
- 1285 - monachium,
- 1286 - w oberwesel, ciało jedenastoletniego wernera płynęło pod prąd po renie emitując nadnaturalny blask, zwłoki miały właściwości uzdrawiające,
- 1287 - w bernie,
- 1293 - krems,
- 1294 - berno,
- koniec xiii i xiv w - kościół katolicki oficjalnie odrzucił tezę o żydowskich mordach rytualnych,
- 1329 - sabaudia, zeznanie, że żydzi wyrabiają z głów i wnętrzności zamordowanych dzieci chrześcijańskich smarowidło lub potrawę charoset, którą spożywają w trakcie paschy raz na sześć lat, gdyż wierzą, że to ich zbawia,
- po 1388 - w polsce pierwsze oskarżenia o profanację hostii i wykorzystywanie krwi chrześcijańskiej w celach rytualnych,
- 1407 kraków,
- potępienie oskarżeń o mordy rytualne przez marcina v i mikołaja v,
- rinn, 1462, chłopiec alexander oxner został kupiony przez żydowskich kupców i zamordowany w lesie za lasem, krew zebrano do naczyń, pieniądze za dziecko zamieniły się w liście,
-1475 - dwuletni szymon z trydentu, kanonizowany w 1588, 15 żydów zostało skazanych na śmierć i spalonych żywcem,
- 1491 - czterolatek z toledo,
- 1529 - w pezinok, dziewięcioletni chłopiec, który wykrwawił się na śmierć, 30 żydów przyznało się do winy i zostało publicznie spalonych żywcem, później okazało się, że dziecko zostało uprowadzone przez oskarżyciela, który pozbył się żydowskich wierzycieli,
- 1536 - w trnawie, trzyletni chłopiec, 15 żydów zostało skazanych na śmierć, cesarz ferdynand i habsburg wygnał wszystkich żydów z miasta i zakazał osiedlania się w przyszłości,
- 1547 - rawa mazowiecka, kłodawa,
- między 1547 i 1787 wysunięto w polsce 82 oskarżenia o mord rytualny,
- 1553/1554 - sulejman wspaniały wydał firman (dekret), w którym odrzucił oskarżenia o używanie ludzkiej krwi przez żydów (w jego państwie nie było chrześcijan),
- 1556 - płock, sochaczew,
- 1559 - kcynia,
- 1564 - bielsk,
- 1564 - na wniosek żydów z narwy, zygmunt august wprowadził wymóg, aby oskarżyciel miał zeznania co najmniej czterech chrześcijan i trzech żydów, w przeciwnym razie oskarżony nie mógł zostać skazany na śmierć,
- 1566 - rososz,
- 1569 - łęczyca,
- 1598 - świniary, oskarżenie żydów o zabicie dziecka miejscowego chłopa, skazanie na śmierć przez poćwiartowanie,
- 1633 - husiatyn, właścicielka miasta oskarżyła trzech żydów o popełnienie mordu rytualnego, osądziła, skazała i spaliła,
- 1636 - w lublinie żydzi bieniasz i lachman zostali oskarżeni o zamordowanie syna rzeźniczki, mimo tortur nie przyznali się i zostali uniewinnieni, trzech żydów i jeden luteranin zostali oskarżeni o to, że podczas operacji zakonnika pozyskali jego krew, jeden z oskarżonych został skazany na śmierć przez poćwiartowanie, inna informacja: dwa procesy o mordy rytualne, wyroki śmierci wykonywano z wyszukanym okrucieństwem, w szabat przed wielką synagogą,
- 1639 - łęczyca, tomasz kokoszka został oskarżony o porwanie i sprzedaż chłopca żydom, na torturach przyznał się i został skazany na śmierć przez ćwiartowanie,
- zwierki - w 1690 zaginął chłopiec, oskarżono żydów, że poddali chłopca kilkudniowym torturom, na skutek czego zmarł z powodu upływu krwi w czasie paschy, jego ciało nie uległo rozkładowi, osoby trzecie doznały uzdrowień, ustała epidemia,
- 1710 - sandomierz, oskarżony został rabin jakub herc, jego syn abramek przeszedł na katolicyzm i obciążył ojca,
- 1736 - poznań,
- 1738 - gniezno,
-
1753 - proces w żytomierzu wszczęty przez kajetana sołtyka (opisany w
antypolskiej agitce olgi tokarczuk pod tytułem „księgi jakubowe” bez
poszanowana dla prawdy historycznej) przeciw 33 żydom oskarżonym o mord
rytualny na dziecku chrześcijańskim, 13 osób skazanych na śmierć,
Waldemar Mierniczek
Komentarze
Prześlij komentarz